Haftanın her günü, uzun saatler evden uzak, ayaklarının üstünde saatlerce çalışmak zorundaysan tek bir tatil gününü evde geçirmekten zevklisi olamaz...
Ama evdeyken insan dinlenemiyor,anladım. Sadece tembelleşiyor. Biricik tatil günün ille de hoşuna giden bir aktiviteyle geçirmen gerek. Saat kurmadan yatıp, alarm sesi olmadan kalkmak, pazara yakışır bir kahvaltı yapmak ve nihayetinde kendini sokağa atmak...
Bugün açık olması sebebiyle avm içindeki bir bankaya gittim. Neredeyse yanyana üç alışveriş merkezi olmasına rağmen gayet kalabalıktı Metrocity AVM. Aylak aylak yürüyen, düşünmeden dükkanlara girip çıkan, birbirinin gözlerine değil etrafa bakarak konuşan insanlara baktım banka sırası beklerken...
Sakindi herkes ama yüzeysel ve basitti de. "Zaman öldürmek" deriz ya hani zamanın kıymetini unuturuz bir an, işte öyle birşey. Kimse bir tat almıyorsa da avm ler vazgeçilmezimiz. Sitem değil tabii bu üç tanesi yanyana olsada. 6 gün çalış, 1 günde çalıştığını harca diye yerleştirilen anlayışa, içine dahil de olsam bize dayatılan bu sisteme.
Ben işlerimi bitirince eve gelip mutfağa girdim.ilkkez dereotlu poğaça yapmayı denedim. Acemi şansı fenada olmadı. Günün kalanı da pijama,terlik,telefon üçlüsüydü. O telefon değil TV diyebilirsiniz. Anne ve babalarımız için öyle olabilir ama bizim göbeğimizin bir kesildiği akıllı telefonlarımız var, şu yazıyı yazmama da vesile olan.
Yalnız yemek yapmak da insanı rahatlatan bir aktiviteymiş. Çünkü çok şükür ki şuanda mecburiyetten değil, istediğimden mutfağa giriyorum. Avm de aylak aylak gezmekten de daha yararlı görüyorum şimdilik :)
Sevdiğim bir hocam hayat sokakta, evde kalan insanlar erken ölüyor diyerek beni güldürse de, herşey yerinde ve zamanında güzel elbette. Sokaktaysa da avm içinde değil kesinlikle ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder